دانلود فرم برنامه ریزی | فروشگاه کارآفرین پویا

برخلاف بسیاری از تبلیغات شعارگونه‌ی معلمان موفقیت، برنامه ریزی به خودی خود نمی‌تواند برای ما موفقیت و نتایج مثبت به همراه داشته باشد.

همچنانکه کتاب خواندن، به خودی خود، نمی‌تواند از ما دانشمند بسازد و مسافرت‌های متعدد، نمی‌تواند از ما یک فرد جهاندیده بسازد و سالها مدیریت، نمی‌تواند از ما یک مدیر توانمند بسازد.

علاقه به یک فعالیت و دوست داشتن آن می‌تواند نقش مهمی در اثربخشی نهایی آن داشته باشد. چون این علاقه داشتن و رابطه عاطفی خوب با یک موضوع، نحوه‌ی رفتار و تعامل ما را با آن موضوع تغییر می‌دهد.

کسی که مطالعه کردن را دوست دارد، به شکل متفاوتی کتاب می‌خواند. کسی که عاشق گردش و تفریح است، به شکل متفاوتی به مسافرت می‌رود و رویدادها و اتفاقات مسافرت را هم به شکل دیگری، تجربه می‌کند.

کسی که عاشق مدیریت (و نه ریاست) است، گزینه های زیادی را می‌بیند و درک میکند و می‌آموزد که فرد دیگری در همان موقعیت، ممکن است آن را تجربه نکند.

این مسئله در مورد برنامه ریزی هم، مصداق دارد.

تعریف

یکی از گلایه‌هایی که معمولاً مطرح می‌شود و میل و رغبت به تهیه برنامه را کاهش می‌دهد این است که چندان مشخص نیست درباره چه چیزی حرف می‌زنیم. همه‌ی ما دوست داریم یک برنامه خوب برای زندگی انجام دهیم؛ اما ابتدا باید مشخص شود «برنامه ریزی چیست؟» که بتوانیم در ادامه،‌ به خوب و بد برنامه ریزی بپردازیم.

در شرایط مبهم، برنامه ریزی ممکن نیست (یا ساده نیست)

• ابهام در شرایط محیطی، ابهام در آینده، ابهام در اتفاق‌هایی که خواهد افتاد، هدف‌گذاری را عملاً غیرممکن می‌کند.

• بسیاری از عوامل، خارج از اراده ما هستند. از فوت و بیماری بستگان یا رویدادهای شغلی. در چنین شرایطی، برنامه ریزی بلندمدت، عموماً عملی نمی‌شود.

• خصوصاً اگر سناریوهای متعدد در ذهن نداشته باشیم، برنامه در مواجهه با نخستین بحران، شکست می‌خورد.

• یکی از ابهام‌های مهم، ابهام در نیاز من و اهداف من است. ابهام در خواسته‌های من. اگر دقیقاً نیاز و اهداف و خواسته‌ها را ندانم، آنچه انجام می‌دهم بیشتر منظم کردن روزمرگی‌ها است تا برنامه ریزی برای زندگی.