اژدهای کومودوی درونت را بشناس! (قسمت دوم)

تجویز راهکار (چگونه کومودو را مهار کنیم؟):

۴- به محل زندگی کومودو نزدیک مشو!

علاوه بر این‌که در درون ما اژدها به‌واسطهٔ مردارها (افکار غیرمثبت) در رفاه زندگی می‌کند، در بیرون ما (محیط) نیز کومودوها در کمین هستند!
بزرگ جثه‌ترین مارمولک موجود در جهان در جزایر گرم، سرگرم زندگانیست.
علفزارها و بیشه‌زارها، مخفیگاه اوست تا سر بزنگاه، مخفیانه و غافلگیرانه به طعمه‌اش (ما) شبیخون بزند.
کومودوها هر روز در اطراف ما پرسه می‌زنند، روزانه در ایران فقط در تلگرام بیش از یک‌میلیون‌وپانصدهزار مطلب منتشر می‌شود، ۴۰میلیون کاربر ایرانی در تلگرام، بیش از ۹۰۰هزار کانال و بیشتر از ۲میلیارد بازدید در روز!
بسیار جذاب و جالب خواهد شد اگر مطالبِ منتشر شده در تلگرام را محاسبه کرده و به کتاب تبدیل نمایم و طبق آن، میزان مطالعهٔ شما را تخمین بزنم؛ پس شما را به دیدن آمار یونسکو در زمینهٔ تولید کتاب برحسبِ عنوان و نه برپایهٔ شمارگان (تیراژ) در ۳۰ کشور دنیا دعوت می‌کنم (کشورهایی که سهم اعظم تولید کتب جهان را به خود اختصاص داده‌اند):
انگلستان در سال: ۲۰۶هزار عنوان
آمریکا در سال: ۱۷۲هزار عنوان
چین: ۱۰۶هزار
آلمان: ۹۶هزار و… که در سال مجموعاً و حدوداً یک‌میلیون‌وششصدهزار عنوان کتاب می‌شود و اکنون مطالب منتشرشده در تلگرام ایران را به کتاب تبدیل می‌کنم که می‌شود: ۹۰۰هزار کتاب (هر کتاب را ۱۵۰صفحه در نظر بگیرید)، به عبارتی بیش از ۵۰درصد میزانِ کتب کل جهان! عجیب نیست؟
از زاویهٔ دیگری به موضوع می‌پردازم که بیش ‌از حد جالبناک است:
هر ایرانی با توجه به مطالبِ جسته‌وگسسته‌ای که در تلگرام می‌خواند به‌طور میانگین گویا در سال، ۳۶ جلد کتاب می‌خواند! اوهوم تک‌تک ما هر ماه گویا ۳ جلد کتاب در مکتب و کتابخانهٔ تلگرام می‌خوانیم! [پس فلفل نبین چه ریزه]

اژدهای کومودوی درونت را بشناس!

در واقع ایرانی‌ها، دانشجویان و فارغ‌التحصیلانِ گرامی تلگرامی هستند، عجب دانشگاهی و پژوهشگاهی! اما اشتباه نکنیم و دچار خطای ذهنی نشویم زیرا اکثرِ این مطالب همان کومودوهای هولناک و خوفناک هستند که منجر به پدیدهٔ جالبی شده: «همهٔ ما» راجع به «همه‌چیز» می‌دانیم اما با ویژگی‌هایی خاص.
کارل تارو (ژورنالیست معروف ژاپنی) می‌گوید: هر وقت، هر کسی از هر چیزی سخن می‌گوید، ما وانمود می‌کنیم

که دربارۀ آن می‌دانیم. وقتی همکارانمان دربارۀ فیلم، کتاب، قیمت ارز، حملهٔ نظامی آمریکا صحبت می‌کنند؛ سرمان را بالاوپایین می‌بریم؛ یعنی من هم دربارۀ آن می‌دانم. این درصورتی است که آن‌ها دربارۀ آن موضوع فقط نظراتِ کس دیگری را که در یک شبکه اجتماعی خوانده‌اند، بازگو می‌کنند. (همان‌ کاری که ما نیز می‌کنیم.) پس ما به شکلی خطرناک به کپی‌برداری دانایی نزدیک شده‌ایم که در واقع الگوی جدید نادانی است. ما با سواد مصنوعی روبه‌رو هستیم.
سواد کاذبی، توهمی و مصنوعی از پرسه‌زدن در شبکه‌های اجتماعی سرچشمه می‌گیرد، نه مطالعهٔ کتاب‌ها و پردازش آن‌ها!
باوسواس عضو کانال‌ها و گروه‌ها شوید، در زمانی که بی‌حوصله هستیم یا موقعی
که می‌خواهیم ذهن‌مان را آزاد کنیم، قدرت انتخاب عقلانی در ما کاهش پیدا می‌کند لذا هجوم می‌آوریم به سمت شبکه‌های اجتماعی و هر چه دم دستمان باشد را مرور می‌کنیم؛ پس به‌جای عضویت

در یک کانال یا گروه سطحی که کومودوی نابود‌کننده هستند با کانال‌های فاخر و ارزشمند افت‌وخیز نماییم. حضور در شبکه‌های اجتماعی مفید است، جریان آزاد اطلاعات در آن بسیار جذاب، مفید و غنیمت است؛ اما فراموش نکنیم که آن‌ها نمی‌توانند جایگزین کتاب و تفکر عمیق شوند.
پژوهشگر: امیرساکت

قسمت سوم را بخوانید…
وبینارهای پژوهشگران‌موفق‌پویا رو دنبال کنید.